เรื่องเล่าเช้าวันจันทร์ “ไผ่”
รู้หรือไม่? …ไผ่ แต่ละชนิดแม้จะมีชื่อเหมือนกัน แต่แตกต่างกัน ชวนอ่านเรื่องราวของไผ่จาก 3 เอกสารแนะนำดังนี้ ไผ่ซางหม่นhttps://esc.doae.go.th/ไผ่ซางหม่น ไผ่รวกhttps://esc.doae.go.th/ไผ่รวก/ ไผ่หม่าจูhttps://esc.doae.go.th/ไผ่หม่าจู/ สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม: ศูนย์ขยายพันธุ์พืชที่ 5 จังหวัดบุรีรัมย์https://www.facebook.com/profile.php?id=100084142539692
ไผ่หม่าจู
ไผ่หม่าจู ลำขนาดใหญ่ หน่อขนาดใหญ่ มีรสชาติหวานกรอบ สีเขียวอมเหลือง ใบขนาดใหญ่ใช้ทำบ๊ะจ่างได้ดีและชาวจีนไต้หวัน นิยมเอาใบสดไปหมักทำเหล้า เรียกว่า เหล้าไผ่ หรือเหล้าจู๋เย่ชิง ลักษณะเด่นไผ่หม่าจูอยู่สกุลไผ่ตง เป็นไผ่ต่างถิ่นนำเข้ามาจากประเทศไต้หวัน เป็นไผ่ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงประมาณ 8-20 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำประมาณ 6-16 เซนติเมตร ลำมีสีเขียวนวล ไม่มีหนาม หน่อมีสีเหลืองส้ม ใบขนาดใหญ่ การใช้ประโยชน์ คือ ลำใช้ทำท่อส่งน้ำหรือทำแพขนาดเล็กใช้ในงานก่อสร้างและเป็นวัตถุดิบในอุตสาหกรรมเผื่อกระดาษ หน่อเป็นอาหาร มีรสชาติดี ไม่มีเสี้ยน รับประทานเป็นหน่อสด หน่อแห้ง และหน่อไม้กระป๋อง ใบใช้ห่อขนมบ๊ะจ่าง การขยายพันธุ์และการดูแลรักษา ประวัติโดยย่อการเพิ่มคุณภาพของหน่อ ทำได้โดยวิธีการหมกหน่อด้วยดิน หรือแกลบเผา ไม่ให้ถูกแสงแดง หน่อจะมีสีสวยเหลืองทอง เนื้อกรอบไม่มีเสี้ยน รสชาติหวาน ที่มา : ศูนย์ขยายพันธุ์พืชที่ 5 จังหวัดบุรีรัมย์
