หมวดหมู่: การระบาดศัตรูพืช

เตือนเฝ้าระวัง! โรคใบขาวอ้อย

เตือนเฝ้าระวัง! โรคใบขาวอ้อย แมลงพาหะ : เพลี้ยจักจั่น การจัดการโรคใบขาวอ้อย 1.หลีกเลี่ยงการติดเชื้อ/กำจัดเชื้อ/ลดปริมาณเชื้อ 2.อ้อยปลอดโรค/ปลอดเชื้อไฟโตพลาสมา 3.พันธุ์ต้านทาน/พันธุ์ทนทาน : ยังไม่มีพันธุ์ต้านทานโรคที่ปลูกเป็นการค้า 4.มาตรการกักกัน/กฎหมาย : ควบคุมการนำเข้าท่อนพันธุ์ 5.อ้อยดัดแปลงพันธุกรรม/อ้อยปรับแต่งจีโนม : ประเทศไทยยังไม่อนุญาตให้ปลูก ที่มา : ศูนย์ส่งเสริมเทคโนโลยีการเกษตรด้านอารักขาพืช จังหวัดพิษณุโลก มีนาคม : 2568

โรคพุ่มไม้กวาดในลำไย (Witches’broom)

โรคพุ่มไม้กวาดในลำไย (Witches’broom) เชื้อสาเหตุโรค : ไฟโตพลาสมา (Phytoplasma) แมลงพาหะ : เพลี้ยจักจั่นสีน้ำตาล ไรกำมะหยี่ลำไย ลักษณะการทำลาย :เริ่มแรกส่วนที่เป็นตาเกิดอาการใบยอดแตกฝอย มีลักษณะคล้ายพุ่มไม้กวาด ใบมีขนาดเล็กเรียวยาวม้วนบิดเป็นเกลียวมีขนละเอียดปกคลุมแข็งกระด้างไม่คลี่ออก ถ้าเป็นช่อดอกจะแตกเป็นพุ่มฝอยดอกแห้งไม่ติดผล ถ้าไม่รุนแรงก็จะออกช่อชนิดติดใบปนดอกและช่อสั้น ๆ ซึ่งอาจติดผลได้น้อยประมาณ 4-5 ผล ถ้าเป็นโรครุนแรง ดอกลำไยที่เกิดขึ้นจะแตกกิ่งเป็นฝอย มีใบชนิดไม่คลี่อยู่มาก ลำไยที่เป็นโรครุนแรงต้นจะโทรม ออกดอกติดผลน้อย การป้องกันกำจัด : องค์ความรู้โดย : สำนักควบคุมพืชและวัสดุการเกษตร กรมวิชาการเกษตร จัดทำโดย : สำนักงานเกษตรอำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว

แมลงสิง ศัตรูข้าวระยะออกรวง

แมลงสิง ศัตรูข้าวระยะออกรวง รูปร่างลักษณะ ลักษณะการทำลาย การป้องกันกำจัด เรียบเรียง : กลุ่มส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนด้านอารักขาพืชและดินปุ๋ย กองส่งเสริมการอารักขาพืชและจัดการดินปุ๋ย

เฝ้าระวังโรคและแมลงศัตรูพืชในไม้ผลช่วงอากาศหนาว

เฝ้าระวังโรคและแมลงศัตรูพืชในไม้ผลช่วงอากาศหนาว ลิ้นจี่ ลำไย มะม่วง พยากรณ์อากาศภาคเหนือช่วงเดือน ม.ค.-ก.พ. 2568 ในช่วงกลางเดือนมกราคมถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ บริเวณภาคเหนือตอนบนมีความกดอากาศสูง หรือมวลอากาศเย็นกำลังแรงที่ปกคลุมประเทศไทยตอนบน ลักษณะเช่นนี้ทำให้บริเวณดังกล่าวมีอุณหภูมิลดลงกับมีลมแรง ระยะนี้จะมีอากาศเย็นถึงหนาว และความชื้นในอากาศยังคงมีสูง เกษตรกรควรระวังและป้องกันการระบาดของโรคราสนิม ราดำราแป้งและเพลี้ยแป้ง การจัดการและแนวทางป้องกัน การตรวจสอบและเฝ้าระวัง : ควรตรวจสอบพืชอย่างสม่ำเสมอจะช่วยให้สามารถพบการระบาดของโรคหรือแมลงตั้งแต่ระยะแรก ซึ่งจะช่วยลดความเสียหาย การป้องกันโดยวิธีธรรมชาติ : การใช้ศัตรูธรรมชาติ เช่น ตัวห้ำ ตัวเบียน หรือการใช้สารป้องกันเชื้อราในการควบคุมโรค การจัดการการชลประทาน : การควบคุมความชื้นในสวน เช่น การใช้ระบบชลประทานที่มีประสิทธิภาพ ช่วยลดความเสี่ยงของการเกิดโรคเชื้อรา การใช้สารเคมีอย่างเหมาะสม : ในช่วงที่จำเป็น เช่น การใช้สารฆ่าเชื้อรา หรือสารป้องกันแมลงเพื่อควบคุมโรคและแมลงศัตรูพืช การเลือกพันธุ์ที่ทนทาน : พืชที่ทนทานต่อโรคและแมลงศัตรูพืชจะช่วยลดควา

แมลงศัตรูพืชที่สำคัญในมันสำปะหลัง

แมลงศัตรูพืชที่สำคัญในมันสำปะหลัง เกษตรกรผู้ปลูกมันสำปะหลังข้ามแล้ง มีสภาวะที่อากาศร้อน แห้งแล้ง ฝนทิ้งช่วง เป็นสภาพที่เหมาะต่อการระบาดของไรแดงมันสำปะหลัง ไรแดงหม่อน หรือไรแดงมันสำปะหลัง (Mulberry red mite : Tetranychus truncatus Ehara) : เป็นศัตรูที่สำคัญอีกชนิดหนึ่งของมันสำปะหลัง ตัวอ่อนและตัวเต็มวัย ดูดกินน้ำเลี้ยงอยู่ที่บริเวณใต้ใบและสร้างเส้นใยอยู่เหนือผิวใบบริเวณที่ไรดูดทำลายอยู่ ผลของการดูดกินน้ำเลี้ยงของไรตรงบริเวณใต้ใบ มีผลทำให้หน้าใบเกิดจุดประด่างขาว โดยเฉพาะตามแนวเส้นใบ ต่อมาขยายแผ่กว้างขึ้น ทำให้หน้าใบทั้งหมดมีสีขาวซีด ใบกระด้าง กรอบ หากระบาดรุนแรง ใบร่วงหลุดจากต้น หากการระบาดไม่รุนแรง เก็บใบมันสำปะหลังที่พบไร ไปเผาทำลาย กรณีที่มีการระบาดรุนแรง ชนิดและอัตราของสารฆ่าไรที่มีประสิทธิภาพในการกำจัด ดังนี้ จัดทำโดย : สำนักงานเกษตรอำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว โทร. 0 3726 9107 ข้อมูล ; เดือนมกราคม 2568